بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر

وَ لَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنا لِعِبادِنَا الْمُرْسَلِينَ

وعده قطعى ما براى بندگان فرستاده ما از پيش مسلم شده ...

إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنْصُورُونَ

كه آنان يارى شدگانند،

وَ إِنَّ جُنْدَنا لَهُمُ الْغالِبُونَ

و لشكر ما پيروزند!

فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّي حِينٍ

از آنها [كافران‌] روى بگردان تا زمان معينى (كه فرمان جهاد فرارسد)!

وَ أَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ

و وضع آنها را بنگر (چه بى‌محتواست) اما بزودى (نتيجه اعمال خود را) مى‌بينند!

أَ فَبِعَذابِنا يَسْتَعْجِلُونَ

آيا آنها براى عذاب ما شتاب مى‌كنند؟!

فَإِذا نَزَلَ بِساحَتِهِمْ فَساءَ صَباحُ الْمُنْذَرِينَ

اما هنگامى كه عذاب ما در آستانه خانه‌هايشان فرود آيد، انذارشدگان صبحگاه بدى خواهند داشت!

وَ تَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّي حِينٍ

از آنان روى بگردان تا زمان معينى!

وَ أَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ

و وضع كارشان را ببين؛ آنها نيز به زودى (نتيجه اعمال خود را) مى‌بينند!

سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ

منزه است پروردگار تو، پروردگار عزت (و قدرت) از آنچه آنان توصيف مى‌كنند.

وَ سَلامٌ عَلَي الْمُرْسَلِينَ

و سلام بر رسولان!

وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ

حمد و ستايش مخصوص خداوندى است كه پروردگار جهانيان است!

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ وَ التِّينِ وَ الزَّيْتُونِ

به نام خداوند بخشنده مهربان‌؛ قسم به انجير و زيتون [يا: قسم به سرزمين شام و بيت المقدس‌]،

وَ طُورِ سِينِينَ

و سوگند به «طور سينين»،

وَ هٰذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِ

و قسم به اين شهر امن [مكه‌]،

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ

كه ما انسان را در بهترين صورت و نظام آفريديم،

ثُمَّ رَدَدْناهُ أَسْفَلَ سافِلِينَ

سپس او را به پايين‌ترين مرحله بازگردانديم،

إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ

مگر كسانى كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند كه براى آنها پاداشى تمام نشدنى است!

فَما يُكَذِّبُكَ بَعْدُ بِالدِّينِ

پس چه چيز سبب مى‌شود كه بعد از اين همه (دلايل روشن) روز جزا را انكار كنى؟!

أَ لَيْسَ اللَّهُ بِأَحْكَمِ الْحاكِمِينَ

آيا خداوند بهترين حكم‌كنندگان نيست؟!

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ

به نام خداوند بخشنده مهربان‌؛ بخوان به نام پروردگارت كه (جهان را) آفريد،

خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ عَلَقٍ

همان كس كه انسان را از خون بسته‌اى خلق كرد!

اقْرَأْ وَ رَبُّكَ الْأَكْرَمُ

بخوان كه پروردگارت (از همه) بزرگوارتر است،

الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ

همان كسى كه بوسيله قلم تعليم نمود،

عَلَّمَ الْإِنْسانَ ما لَمْ يَعْلَمْ

و به انسان آنچه را نمى‌دانست ياد داد!

كَلاَّ إِنَّ الْإِنْسانَ لَيَطْغيٰ

چنين نيست (كه شما مى‌پنداريد) به يقين انسان طغيان مى‌كند،

أَنْ رَآهُ اسْتَغْنيٰ

از اينكه خود را بى‌نياز ببيند!

إِنَّ إِليٰ رَبِّكَ الرُّجْعيٰ

و به يقين بازگشت (همه) به سوى پروردگار تو است!